Alsjeblieft… een verse column met een vette knipoog, maar gebaseerd op de realiteit dat er een groeiende groep van senioren tussen de 65 en 75 is die vaak online zijn.
En daarvan is ook een gedeelte ‘early adopters; die vanaf medio 80-er jaren met hun tijd mee zijn gegaan!

Senioren worden over het algemeen gezien als de rollators van de digitale snelweg. Maar dat verandert snel. Al 90% van de ouderen is regelmatig online. Ik ken een bejaard stel, dat zich digitaal te pletter communiceert. Robert en Constance. Ik noem ze de Pensionados Communicados.

De boeken ‘Windows in het Zorgcentrum,’ en ‘Routeplanning met de rollator’ waren niet aan hun besteed. In 1985 kropen ze achter de Commodore, en vijf jaar later achter een Apple. Destijds magisch met 4 Mb Ram en een harddisc van 250 Mb. Kostte ‘slechts’ 9.000 gulden.

In 1996 haakten ze in met mobiele telefoons. Al vlug een spraakgestuurde Philips Spark. Urenlang zat Robert te oefenen tot het kreng eindelijk onthield dat het naar Connie moest bellen als hij ‘thuissss’ zei.

In 2005 stapten ze over op de Nokia Communicator. Daar kon je ook mee mailen.
Anno nu beschikt het stel over drie laptops, twee iPhones, een Blackberry en twee Canon’s. Hun flat is goed beveiligd, en hun enorme Duitse Herder alert en hapgraag.

Een iPad hebben ze vreemd genoeg niet. ‘Wat moeten we daar mee, alles kan met onze smartphone’ zeggen ze nuchter maar blasé.’ Voor Google’s Glass hebben ze wèl belangstelling, maar ze wachten op de multifocale uitvoering.

Digital Saturday

Vroeg in de avond kijken Robert en Constance terug op een leuke dag. ‘So far so good hè Megabipsje’ zegt hij terwijl hij nog even een SongPopje doet op zijn iPhone. ‘Zeker en vast, Bytebitje van me’ antwoordt zij, terwijl ze een recept bekijkt op haar laptop. Ze prikken een vorkje, kijken ondertussen naar actualiteitenrubrieken en Tweeten stekelig commentaar.

De hele zaterdag was het stel online. ‘s Ochtends digitaal de krant gelezen, tussendoor mail gecheckt. Whatsappje naar de kids gestuurd, of ze zin hebben morgen een bakkie te komen doen.
‘s Middags een stukje gefietst door de natuur. Google maps er bij. Op een terrasje foto’s van mooie plekjes op Facebook gepost.
Met vermoeide benen en een houten kont, besluiten ze vroeg naar bed te gaan. Eén van hun vier tv’s staat op de slaapkamer. Er is voetbal. Robbie kijkt daar graag naar, Connie niet. Geen probleem. Robbie kijkt op tv naar voetbal, en Connie ligt naast hem naar een film op haar laptop te kijken.

Shwooosh…. Klinkt het op Robbie’s smartphone. ‘Nieuwsflash van RTL, effe kijken.’ Pling… zegt Connie’s smartphone. Ze giechelt. ‘Annelies tagt me op Facebook, dat mens is gestoord hoor.’ ‘Kop dicht,’ zegt Robert. Bijna een doelpunt.
Connie gaat naar een site voor te dure mode. Vanuit zijn ooghoeken ziet hij geschrokken hoe ze het nummer van hun creditcard intoetst.
Suf gecommuniceerd vallen ze vroeg in slaap. Zonder met elkaar gecommuniceerd te hebben….