Content is king, maar dan moet het wel juist opgesteld zijn; toch? Of is goed taalgebruik en een juiste spelling niet meer belangrijk? Met de snelle (online) media en met name de Social Media netwerken lijkt goed gebruik van onze mooie Nederlandse taal steeds verder te zoeken.

Valse zuinigheid: taalontwaarding

Of het nu om journalistieke, commerciële of zakelijke teksten gaat; alles wat je publiceert moet foutloos zijn. Als tekstschrijver ben ik de eerste om toe te geven dat er bij mij ook weleens iets doorheen glipt. Maar dat is af en toe. Steeds vaker zie ik dat bedrijven en vooral redacties bezuinigen op eindredactie. Het allerstomste dat je kunt doen. Hoeveel tijd er ook zit in het artikel en hoe waar de inhoud ook is; met een tik- of spelfout verpest je een hoop leesplezier. Tenminste: dat zou zo moeten zijn.

Juiste spelling en goed taalgebruik

Het lijkt wel alsof het ons allemaal niet zoveel meer kan schelen wat we nou eigenlijk lezen en schrijven. In kranten struikel je over taal- of stijlfouten, folders en advertenties staan vol wartaal en webteksten zijn soms onleesbaar. Onlangs las ik in ons dagblad een artikel over het bezoek van het koninklijk paar aan Hoorn. Hier stond iets over drankhekken. Natuurlijk moest ik erom lachen, zeker als je bedenkt dat wij West-Friezen bekend staan om ons drankgebruik (ik niet hoor!). Aan de andere kant is het eigenlijk jammer dat dit zo gepubliceerd wordt. Het is uiteraard een kwestie van tijdgebrek en te kort personeel. Als de media echter al niet foutloos meer schrijven; wie dan wel? Ook teksten in folders en winkels slaan af en toe nergens op. Neem eens een kijkje of een website als taalfaal.nl en verwonder je. Regelmatig komen hier nieuwe bijdragen bij. Onlangs in de folder van onze supermarkt: het snoepje wordt omhult… We lachen ons rot, maar ondertussen.

Laatst kreeg ik een persbericht van mijn eigen gemeente doorgestuurd. Het hing van warrigheid aan elkaar en het ging nog over archeologische vondsten ook (niet automatisch de meest toegankelijke informatie). De auteur had blijkbaar geen idee waar ze over schreef. Daar gaat je geloofwaardigheid als gemeente!

Die goede, oude tijd?

Me moeder

Als tekstschrijver is het natuurlijk niet vreemd dat ik een soort radar heb voor dit soort dingen. Uit mijn omgeving begrijp ik dat meer mensen, vooral 40+’ers zich storen aan taalfouten in de krant en in andere media. De jongere generaties zijn opgegroeid met sms, MSN, CU2, Hyves, Facebook en dat soort populaire media. Zeker op MSN (ja, ik deed het ook) was het normaal om te zeggen dat je ‘ff weg moest’ of, wanneer je het druk had: ‘ff w8en’. Tikte erg lekker weg natuurlijk.

Probleem is dat mensen lijken te zijn verleerd wat ze ooit op school hebben geleerd. Het woord ‘mijn’ of ‘m’n’ is zo’n leuk voorbeeld: ‘me’ is veel sneller! Als ik moeders van jonge kinderen op Facebook ‘me verjaardag’ en ‘wie jarig is trakteerd’ zie schrijven, maak ik me wel een beetje zorgen. Hoe kun je als kind nou goed leren schrijven in je moerstaal als je eigen ouders dat al niet eens kunnen doen?! Dit zijn dezelfde generaties die of geen krant lezen of die het geen biet interesseert hoe de tekst geschreven is. Aan de ene kant zie je dus dat mensen de taal slechter gaan beheersen, aan de andere kant zie je dat er niemand is die het goede voorbeeld geeft. Een soort neerwaartse spiraal? Ik maak me er zorgen om.

Is juiste grammatica en spelling nog belangrijk?

Je zou kunnen denken: ‘Mooi, dan heb ik meer werk!’ Wanneer het echter niemand interesseert hoe dingen geschreven worden, betekent dat juist het tegendeel! Ik ben benieuwd hoe jij hierover denkt. Hoe ga jij om met tekst? Schrijf je zelf? Laat je het controleren? Besteed je het uit?

Desiree Machtel